Import z Chin do Unii Europejskiej – wskazówki i przepisy

Obecnie  wielu polskich przedsiębiorców decyduje się na sprowadzanie produktów i surowców z Państwa Środka. Należy mieć świadomość, że import z Chin do UE musi odbywać się zgodnie z obowiązującymi dla przywozu towarów spoza Europejskiego Obszaru Gospodarczego przepisami prawnymi. Warto poznać ogólne zasady dotyczące organizacji całego procesu.

Import towarów z Chin w pigułce

Zgodnie z definicją zawartą w ustawie o podatku od towarów i usług mianem importu określa się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na teren Unii Europejskiej. Decydując się na import z Chin do UE, przedsiębiorca musi być przygotowaniem na konieczność przejścia przez towary odprawy celnej. Oczywiście, nie musi się on tym zajmować samodzielnie. Może bowiem skorzystać z usług świadczonych przez doświadczonych pośredników, którzy doskonale znają aktualnie obowiązujące przepisy importowe.

Towar po pomyślnie przeprowadzonej odprawie celnej może zostać dopuszczony do obrotu handlowego na terytorium Unii Europejskiej. Jednak aby tak się stało, importer (bądź reprezentujący go agent celny) muszą okazać urzędowi celnemu szereg dokumentów. Wśród nich należy wymienić przede wszystkim numer EORI, list przewozowy, fakturę handlową oraz specyfikację. Niekiedy konieczne jest także dostarczenie do organu celnego innych dokumentów, np. deklaracji zgodności, certyfikatu CE albo świadectwa pochodzenia danego artykułu.

Warto pamiętać o tym, że na przedsiębiorcy zajmującym się importem z Chin do UE ciąży obowiązek uiszczenia wszelkich zobowiązań podatkowych. Dokumenty importowe stanowią podstawę do wyliczenia wysokości podatku VAT i cła. Z kolei w oparciu o fakturę handlową ustala się kwotę należnego podatku dochodowego.

Ogólne zasady przewozu towarów z Chin do UE

Chińskie towary dostępne na takich platformach sprzedażowych, jak Taobao/Tmall, dzieli się na kilka kategorii. Wśród nich wyodrębnia się:

• towary zwykłe – niezawierające żadnych płynów ani baterii, niebędące żywnością, kosmetykami ani elektroniką (np. buty, ubrania, torebki i portfele, części zamienne do pojazdów mechanicznych);
• towary specyficzne – muszą być specjalne oznakowania i mieć odpowiednie opakowania (np. urządzenia elektroniczne i ładowarki do nich, kosmetyki, herbata);
• towary niebezpieczne – np. baterie i elementy litowe oraz alkaliczne, powerbanki, hulajnogi elektryczne, wkłady i tusze do drukarek.

Przy organizacji transportu zamówionych produktów należy określić ich kategorię i nazwę, a także rodzaj produktu. Istotne jest także określenie rzeczywistej ilości i wartości towaru. Trzeba pamiętać, że zgodnie z obowiązującymi przepisami nie wolno sprowadzać z Chin do Unii Europejskiej m.in. produktów spożywczych, przyrządów optycznych, perfum ani e-papierosów. Umieszczone w przesyłkach zabronione towary poddaje się utylizacji bez zwrotu kosztów.

Najczęstsze powody zatrzymania paczek przez służby celne

Procedury celne nie zawsze przebiegają po myśli importera, zwłaszcza jeśli nie korzysta on z pomocy doświadczonego agenta. Niekiedy zdarza się bowiem, że urząd celny decyduje się na zatrzymanie paczek. Dzieje się tak wówczas, gdy zachodzi konieczność skontrolowania produktów pod kątem własności intelektualnej, a także sprawdzenia ich rzeczywistej wartości. Pracownicy urzędu celnego na ogół decydują się także na zatrzymanie złożonej z dużej liczby paczek przesyłki, co do której zachodzi uzasadnione podejrzenie uchylania się od płacenia cła. Zadanie podjęcia niezbędnych kroków na drodze do odzyskania zatrzymanego przez organy celne towaru warto powierzyć doświadczonym agentom celnym.